DISEBALIK segala bentuk keraguan, minyak sawit tetap berdiri kukuh dan menepis penolakan tergesa-gesa. Diguna sekian lama dalam tradisi masakan Malaysia sejak turun-temurun, ia kini menjadi sebahagian daripada perbualan global.
Walaupun ramai yang mendakwa ia membahayakan kesihatan dan alam sekitar, masih banyak lagi yang perlu ditemui. Sebenarnya, kisah minyak sawit penuh dengan salah faham dan salah maklumat. Penelitian yang lebih mendalam adalah penting untuk mendedahkan nilai sebenar. Dengan peranan penting dalam menyuburkan negara, ia kini dalam penelitian di mahkamah persepsi awam.
Di permukaan, minyak sawit adalah simbol kebanggaan negara, penyumbang ekonomi utama, dan keajaiban pemakanan. Walau bagaimanapun, ia telah menjadi perhatian baru-baru ini, khususnya untuk sebahagian daripadanya yang dikenali sebagai asid palmitik. Walaupun ada yang berpendapat bahawa asid palmitik boleh menyumbang kepada pertumbuhan kanser, mewujudkan ketakutan yang meluas dalam kalangan pengguna, kebenaran, sebahagian besarnya, masih mengelak daripada kita.
Pada 2021, laporan yang diterbitkan membayangkan hubungan antara pertumbuhan kanser dan pendedahan kepada minyak sawit. Kritikan telah timbul di sekitar laporan itu, dengan pakar menunjukkan bahawa kajian itu terlalu mudah dan mengandungi ralat, walaupun ia diterbitkan dalam jurnal sains yang bereputasi. Walaupun kelemahannya, kerosakan telah dilakukan, dan kesimpulan laporan itu telah memberi kesan negatif kepada industri minyak sawit tanpa bukti kukuh untuk menyokongnya.
Namun, bilangan kerumitan yang berkaitan dengan risiko kanser secara umum masih menjadi kontroversi. Walaupun dengan penjelasan tentang cara asid palmitik berfungsi dalam badan, penyelidikan itu tidak lengkap, tidak disahkan dan tidak mempunyai sokongan padu daripada kajian teori dan klinikal.
Baru-baru ini, Majlis Minyak Sawit Malaysia (MPOC) menganjurkan Persidangan Nutra-Kosmeseutikal Antarabangsa Sawit 2023 (PINC 2023). Pada persidangan itu, kertas kerja bertajuk 'Adakah minyak sawit boleh digantikan dengan asid palmitik sintetik?' telah dibentangkan, menjelaskan mengapa penyelidikan tertentu mengenai asid palmitik tidak disokong oleh bukti perubatan teori atau kehidupan sebenar. Kesimpulannya, tiada bukti telah ditemui yang mengaitkan penggunaan minyak sawit, per se, dengan peningkatan risiko kejadian kanser atau kematian pada manusia.
Adalah penting untuk mengambil kira bahawa asid palmitik mewakili 20-30% daripada jumlah asid lemak dalam badan manusia, bersamaan dengan kira-kira 3.5kg untuk 70kg orang. Selain itu, asid palmitik ialah asid lemak yang dominan dalam susu manusia (~20%), dan sepadan dengan hampir 50% daripada jumlah lemak badan pada bayi baru lahir, menyumbang kira-kira 11% daripada jumlah tenaga. Ia juga semulajadi kepada semua minyak sayuran, dengan peratusan berbeza dalam minyak seperti kanola, bunga matahari, isirung sawit, kacang tanah, kelapa, kacang soya, jagung, zaitun, dan terutamanya tinggi dalam minyak sawit pada 44.0%.
Memandangkan bahawa asid palmitik juga terdapat dalam susu ibu manusia, beberapa kajian telah menunjukkan bahawa kegagalan membezakan antara asid palmitik daripada makanan kita dan asid palmitik yang dihasilkan oleh badan kita secara semula jadi boleh menyebabkan kekeliruan. Ketidakpastian ini mengaburkan kebimbangan mengenai asid palmitik, menjadikan dakwaan bahawa ia benar-benar berbahaya kelihatan sangat goyah, jika tidak betul.
Sebaliknya, di luar sempadan biologi kita, ciri unik minyak sawit, termasuk profil asid lemak khusus dan gabungan lemak tepu, karotenoid, tokotrienol dan squalene, menjadikannya mencabar dari segi teknikal dan mahal untuk diganti. Tiada kes ekonomi mahupun alam sekitar untuk penggantian berskala besar dengan minyak sayuran atau produk sintetik. Walau bagaimanapun, perbahasan ini hanya menambah lapisan lain pada perbincangan ini, dan peralihan ke arah pengganti ini boleh membawa kepada hasil yang tidak mesra alam.
Oleh itu, mengiktiraf kerumitan komposisi minyak sawit menekankan peranan uniknya dalam produk pengguna masa kini. Jika kita ingin benar-benar memahami hubungan antara bahan yang boleh dimakan dan kanser, kita memerlukan rangka kerja yang lebih luas. Jika kita boleh menangkap kebarangkalian punca kanser dalam statistik, pendekatan yang lebih objektif menjadi mungkin. Sebahagian daripada maklumat yang salah mengenai minyak sawit bagaimanapun, berpunca daripada fakta bahawa ia selalunya subjektif, tidak seperti kajian kes berasaskan bukti.
Sentimen tentang minyak sawit, atau perasaan orang, jarang selaras secara rasional dengan statistik sebenar. Maklumat salah yang meluas, yang diwakili oleh statistik ini, sangat membimbangkan, dan malangnya, ia telah menjadi bahagian yang diterima dalam naratif.
Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO), bersama beberapa kajian bebas, sejajar dengan pandangan bahawa minyak sawit, apabila dimakan secara sederhana dan dalam diet seimbang, tidak menimbulkan risiko kesihatan yang ketara, termasuk kanser. Jelas sekali, keputusan WHO untuk tidak mengkategorikan minyak sawit sebagai bahan karsinogenik menggariskan perkara ini. Perspektif pemakanan ini bukan sekadar hujah kesihatan terpencil; ia bergema dengan sumbangan pelbagai rupa yang dibuat oleh minyak sawit kepada dunia.
Lebih daripada sekadar ruji masakan, minyak sawit adalah kuasa ekonomi yang menyokong lebih 500,000 pekerjaan dan menyumbang 4.5% kepada KDNK Malaysia. Minyak sawit lebih cekap daripada yang lain
minyak yang boleh dimakan, kerana ia menghasilkan lebih banyak dengan tanah yang kurang. Pada masa ini, industri ini bernilai sekitar AS$60 bilion di seluruh dunia dan menggaji 17 juta orang.
Ketika dunia bergelut dengan krisis kesihatan dan ekonomi, sudah tiba masanya untuk memisahkan fakta daripada fiksyen dan meneroka faedah minyak sawit. Perbualan mengenai minyak sawit menuntut ketepatan, kejelasan, dan ketelusan, bukan ketakutan. Kesalahpahaman bahawa minyak sawit menyebabkan kanser mesti dibuang melalui pendidikan, pemahaman, dan kepimpinan yang bertanggungjawab.
Jelas sekali, kisah minyak sawit bukan semata-mata soal betul atau salah. Ia merupakan subjek yang kompleks, diikat bersama dengan pertimbangan sains, etika, ekonomi dan kepentingan alam sekitar. Peranannya sebagai kuasa ekonomi yang penting, komponen pemakanan, sumber inovasi dan simbol pertumbuhan mampan yang tidak membahayakan alam sekitar adalah jelas. Dengan menerima realiti ini, kami membuka laluan ke masa depan di mana minyak sawit berdiri sebagai bukti kemakmuran ekonomi, tanggungjawab sosial, dan, yang paling penting, pilihan yang sihat. - DagangNews.com