Terapi Disasarkan Adalah Pelaburan Yang Sangat Diperlukan - Pusat Galen

Penyakit tidak berjangkit atau Noncommunicable diseases (NCDs), termasuk penyakit jantung, strok, kanser, diabetes dan penyakit paru-paru kronik, secara kolektif bertanggungjawab untuk hampir 70% daripada semua kematian di seluruh dunia.

Hampir tiga perempat daripada semua kematian NCD dan 82% daripada 16 juta orang mati pramatang atau sebelum mencapai umur 70 tahun.

Sikap fatalistik masyarakat terhadap NCD dan kesanggupan untuk menderita melalui kualiti hidup yang tidak optimum adalah satu masalah dan mengekalkan kitaran ganas kerana kita melihat semakin ramai orang muda dan juga kanak-kanak menderita NCD.

Fatalisme ini meragut nyawa setiap hari. Sikap ini juga sering menyebabkan kelewatan dalam diagnosis dan kegagalan dalam mengikut mempengaruhi keputusan untuk menggunakan terapi tradisional dan alternatif dan bukannya rawatan perubatan yang berkesan dan terbukti.

Krisis NCD di Malaysia juga adalah kompleks kerana ia dikaitkan dengan penentu sosial kesihatan, termasuk isu ketidaksamaan sosioekonomi, peningkatan kos pilihan makanan yang berpatutan, kemajuan dalam teknologi yang meningkatkan tingkah laku sedentari, dan masyarakat yang telah menjadi leka bahawa sistem penjagaan kesihatan awam akan sentiasa ada untuk merawat mereka.

Kementerian Kesihatan sebelum ini melancarkan Pelan Strategik Kebangsaan bagi Program Kawalan Kanser 2021–2025, di mana beberapa bidang tumpuan utama termasuk meminta HTA untuk terapi sasaran baharu yang mahu dimasukkan ke dalam Formulari KKM, serta menambah baik akses kepada terapi disasarkan.

Ketua Pegawai Eksekutif Pusat Galen, Azrul Mohd Khalib berkata, terapi bersasar adalah sejenis rawatan kanser menyasarkan protein yang menentukan dan mengawal cara sel kanser tumbuh, membahagi dan merebak. Ia serupa dengan peluru berpandu dan merupakan asas perubatan ketepatan.

“Ia serupa dengan peluru berpandu dan merupakan asas perubatan ketepatan. Walaupun semakin terbukti berkesan dalam menguruskan kanser dan malah mengakibatkan penurunan peringkat penyakit, terapi menghadapi cabaran akses bagi mereka yang mungkin memerlukannya."

“Persoalannya ialah berapa banyak individu sanggup membayar untuk kemajuan dalam terapi kanser? Bagaimana terapi sasaran akan disubsidi oleh kerajaan, apabila ia telah dimasukkan ke dalam formulari Kementerian Kesihatan, atau dibayar balik oleh insurans kesihatan swasta dan sudah tentu memastikan akses yang saksama kepada rawatan sedemikian.”.

“Tekanan kewangan akibat rawatan kanser membebankan pesakit, terutamanya apabila simpanan hayat digunakan, akhirnya menyusut dan insurans menampung kos minimum. Ia boleh menyebabkan malapetaka kewangan di mana satu pertiga daripada pendapatan isi rumah digunakan untuk membiayai rawatan.”

“Undang-undang penjagaan kesihatan harus mengehadkan perbelanjaan luar biasa dan meningkatkan had pelepasan insurans untuk pesakit dan penjaga yang membayar cukai. Undang-undang ini harus ditetapkan untuk melindungi pesakit yang terdedah dari segi kewangan, yang membolehkan mereka memberi tumpuan untuk mendapatkan penjagaan yang sewajarnya bagi kadar kejayaan yang lebih tinggi,” katanya.

Terdapat tanggapan salah bahawa pesakit kanser payudara lanjutan (ABC) mempunyai prognosis yang buruk dan kadar kelangsungan hidup yang lebih rendah. Rawatan yang berkesan dan inovatif harus disediakan apabila ia diperlukan untuk mengelakkan beban kanser yang tidak dirawat.

“Tidak semua kanser boleh dikesan awal, dan sistem kesihatan tidak boleh meninggalkan mereka yang didiagnosis awal dengan kanser payudara lanjutan. Terutama apabila terapi sasaran tersedia, dan ia berfungsi paling baik pada peringkat diagnosis awal kanser payudara lanjutan." beliau menghuraikan.

Tambah Azrul, kos ubat dan rawatan kanser adalah penghalang yang mengurangkan kemungkinan akses. Ini berpotensi diburukkan lagi oleh tekanan ekonomi yang disebabkan oleh pandemik COVID-19 yang berterusan.

Beralih daripada penggunaan ubat inovatif dengan faedah kecil kepada mereka yang mempunyai kadar keberkesanan yang lebih tinggi adalah pelaburan yang mungkin akan nyata dalam kadar kelangsungan hidup 5 tahun untuk pesakit kanser.

Penyahlaburan ubat-ubatan tertentu dengan data keberkesanan rendah yang terbukti secara klinikal boleh membebaskan pembiayaan untuk pelaburan dalam ubat transformatif dan lebih berkesan.

“Pembiayaan dan tadbir urus penjagaan kanser perlu dioptimumkan untuk mengemudi ke arah mengurangkan beban yang lebih baik daripada kanser, dan hasil kesihatan keseluruhan masyarakat yang lebih baik.

"Pengetahuan dan kemungkinan mendapat akses kepada terapi sasaran yang berkesan dan terbukti memperkasakan sambil memberi harapan dan motivasi kepada pesakit. Secara keseluruhan, membuat perbezaan yang besar dalam kadar kemandirian.

"Selain itu, NGO dan model akses inovatif lain seperti Program Bantuan Pesakit memainkan peranan dalam bekerjasama dengan badan kerajaan dan sektor swasta untuk meningkatkan ketersediaan bagi menyediakan akses kepada rawatan inovatif yang membantu memudahkan dan merapatkan jurang akses." - DagangNews.com