MPN responsif kepada keperluan rakyat, cari cara kurangkan impak pasca COVID - Muhyiddin

Apakah peranan Majlis Pemulihan Negara (MPN) dan kenapa ia ditubuhkan?

Tan Sri Muhyiddin Yassin: MPN ditubuhkan semasa saya menjadi Perdana Menteri yang mulanya bertujuan merangka strategi untuk kita beralih keluar daripada pandemik.

Kami telah merumuskan Pelan Pemulihan Negara untuk membenarkan peralihan yang sistematik dan selamat daripada wabak itu dalam empat fasa.

Terdapat tiga ambang yang perlu dipenuhi dari satu fasa ke fasa lain iaitu bilangan kes harian, kadar vaksinasi dan kapasiti hospital yang tersedia.

Alhamdulillah, strategi ini membolehkan kita meningkatkan vaksinasi, mengurangkan jumlah jangkitan selain memastikan pembukaan semula ekonomi Malaysia dengan selamat secara berperingkat.

Bagaimanapun, kita mengakui bahawa kesan wabak itu adalah teruk. Lockdown (sekatan pergerakan) telah menjejaskan ekonomi kita dan kesejahteraan rakyat Malaysia.

Lapan pakej rangsangan terakhir bernilai RM530 bilion yang dipanggil sebagai Pakej Perlindungan Rakyat dan Pemulihan Ekonomi (Pemulih) diumumkan pada akhir Jun 2021 dan dilaksanakan sehingga akhir tahun 2021.

Pakej Pemulih itu sendiri yang bernilai RM150 bilion memberi fokus untuk meneruskan agenda kebajikan rakyat, membantu perniagaan dan meningkatkan vaksinasi.

Apabila saya berundur sebagai Perdana Menteri, saya kekal sebagai Pengerusi MPN yang merupakan badan penasihat kepada kabinet mengenai perkara pemulihan negara.

MPN terdiri daripada ahli kabinet kanan termasuk empat orang Menteri Kanan, Menteri Kewangan, Menteri Kesihatan dan Menteri di Jabatan Perdana Menteri (Ekonomi), pemimpin pembangkang, pemimpin perniagaan, pakar kesihatan, pendidikan dan perkhidmatan sosial serta penjawat awam kanan.

Perbincangan kami mengenai pelbagai perkara yang menjejaskan pemulihan bukan sahaja kepada ekonomi. Cadangan telah dibentangkan dan dibincangkan oleh menteri, persatuan perniagaan dan pakar.

Syor kemudiannya dibuat kepada kabinet malah lebih 90 syor telah dibuat. Namun, seperti yang telah saya tegaskan sebelum ini, MPN adalah badan penasihat dan ia tidak mempunyai kuasa eksekutif.

Sementara beberapa cadangan telah diambil tindakan seperti pembukaan semula sempadan tetapi banyak lagi yang tidak dilaksanakan walaupun telah disahkan oleh kabinet.

Tan Sri tegaskan bahawa ia bukan sahaja pemulihan ekonomi tetapi juga berkaitan sosioekonomi, apakah isu yang dibincangkan oleh MPN?

Isu yang dibincangkan adalah meluas, tetapi mengikut tema melibatkan industri terjejas, cabaran perusahaan mikro, kecil dan sederhana (PMKS), kekurangan pekerja asing, keperluan untuk meningkatkan sistem kebajikan sosial, generasi pelajar yang rugi akibat COVID-19, isu kesihatan mental dan kadar kemiskinan di negara ini.

Seperti yang telah saya tegaskan, impak kepada ekonomi semasa COVID-19 adalah teruk dan kita perlu membetulkan perkara itu.

Campur tangan diperlukan untuk memastikan pertumbuhan ekonomi berada di landasan yang betul. Kita boleh membina semula lebih baik daripada tahap pra pandemik.

Ia tidak cukup baik untuk kita kembali ke tahap sebelum 2020, kita sudah pun merosot ketika itu maka kita mesti membina semula untuk menjadi lebih kuat.

MPN telah melakukan beberapa siri sesi penglibatan dengan komuniti perniagaan, apakah isu utama yang diketengahkan?

Ya, kami telah menganjurkan siri sesi perjumpaan bukan sahaja di Lembah Klang tetapi di seluruh negara. Saya ke Langkawi, Melaka, Johor, Kelantan, Terengganu, bertemu dengan kumpulan belia, ahli akademik, NGO, persatuan perniagaan, dewan perniagaan bersama-sama memberi input dan berdialog terus terang mengenai isu dan cabaran yang dihadapi oleh kumpulan berbeza ini.

Dalam perbincangan ini, salah satu maklum balas utama yang menyentuh saya ialah kesan pelaksanaan sistematik Pelan Pemulihan Negara dan program vaksinasi.

Perniagaan, perniagaan asing dan domestik, memuji rancangan kami yang telus dan teratur serta kepantasan program vaksinasi kami yang membolehkan perniagaan ini dibuka semula dengan selamat.

Antara kata- kata yang dizahirkan kepada saya ialah:

“Terima kasih Tan Sri, saya tak bungkus, tak buang pekerja, sebab saya ambil subsidi gaji masa COVID-19 untuk perniagaan saya” – Ini adalah tepat kerana kita telah membelanjakan RM15 bilion menerusi subsidi gaji untuk membantu 300,000 perniagaan yang kebanyakannya merupakan PKS dan menyelamatkan tiga juta pekerjaan.

“Tan Sri, terima kasih, Bakul Makanan awak bagi, jadi bekal keluarga makan tiap-tiap malam” – Ini adalah betul, kita memberikan lebih RM50 juta untuk bakul makanan semasa ‘targeted lockdowns’ dan selepasnya. Kita memberikan setiap ahli parlimen RM500,000 untuk bakul makanan.

“Tan Sri, terima kasih dapat Bantuan Prihatin. Boleh beli lampin, susu anak.” – Ini juga betul, kita memberikan RM22 bilion bayaran tunai secara langsung semasa pandemik dan memanfaatkan 10.1 juta penerima pemberian tunai.

“Tan Sri, saya dapat vaksin saya hidup. Jiran saya tak dapat vaksin dia dah tiada.” – Kami membelanjakan lebih RM5 bilion untuk mendapatkan vaksin 140% daripada populasi dari awal kerana kita tahu kita berlumba dengan masa, pembelian tambahan bermakna kami boleh melakukan ‘booster’ lebih cepat dari negara lain.

Perniagaan milik asing amat bersyukur kerana mereka dapat melihat dan membandingkan dasar kita dengan dasar negara lain dan berterima kasih cara kita melaksanakan strategi keluar dari pandemik.

Perniagaan tempatan juga menghargai kerana ia membolehkan mereka merancang dengan lebih berkesan stok mereka dan pekerja apabila mereka tahu kita bergerak secara progresif secara berperingkat. Dasar-dasar yang kerajaan ambil semasa saya menjadi Perdana Menteri semuanya telah sah sekarang.

Tiga suku berturut-turut pertumbuhan ekonomi yang kita nikmati hari ini, semuanya disebabkan oleh dasar berani yang kita ambil untuk melindungi ekonomi dan membukanya semula secara sistematik melalui Pelan Pemulihan Negara (NRP).

Secara amnya, adakah Tan Sri berpuas hati dengan kadar pemulihan, kenapa?

Saya harap ia boleh menjadi lebih baik. Kadar pemulihan tidak sekata.

Sesetengah sektor pulih lebih baik daripada yang lain. Itulah sebabnya saya selalu mengatakan bahawa kerajaan mesti campur tangan jika perlu.

Kita memerlukan proses pemulihan yang seimbang supaya jurang perbezaan gaji rakyat Malaysia dapat dirapatkan.

Negeri-negeri tertentu lebih bergantung kepada sektor tertentu sebagai contoh pelancongan dan pembuatan, pemulihan pelancongan lebih perlahan daripada pembuatan, negeri bergantung kepada pelancongan akan pulih lebih perlahan daripada negeri-negeri yang besar dalam sektor pembuatan.

Kadar pemulihan yang tidak sekata antara negeri akan melebarkan jurang pendapatan dan pembangunan antara negeri. Sebab itu saya telah menekankan tentang penubuhan Majlis Pemulihan Negara peringkat negeri sebelum ini.

Jika Malaysia mahu membina semula ekonominya dengan lebih baik, kita mesti membenarkan pemulihan yang sama rata, supaya jurang pembangunan juga dapat dirapatkan.

Pemulihan bukan hanya untuk jangka pendek, tetapi ia juga mesti diselaraskan dengan matlamat pembangunan yang lebih panjang jika negara ini, seperti yang diketengahkan oleh Rancangan Malaysia Ke-12 untuk membina ekonomi yang lebih inklusif dan berdaya tahan.

Saya harap terdapat lebih banyak rasa untuk mendesak dalam kerajaan bagi menguruskan proses pemulihan. Ia tidak boleh menjadi perniagaan seperti biasa.

Saya telah mengatakan sebelum ini berkali-kali. Kita perlu melihat gambaran yang lebih besar.

Jika kita tidak menguruskan proses pemulihan dengan baik, kesan pandemik akan berlarutan lebih lama. Akan ada parut kekal dalam beberapa sektor ekonomi.

Apabila pemulihan tidak diberi keutamaan yang sewajarnya, saya khuatir bahawa dua tahun wabak itu akan membawa kepada satu dekad yang hilang untuk Malaysia.

Adakah Tan Sri melihat inflasi yang tinggi dan ringgit yang lemah menjejaskan momentum pemulihan ekonomi?

Apabila kita memasuki 2022, kita yakin bahawa ia akan menjadi tahun pemulihan. Ya, dalam cara yang kita telah capai itu, pertumbuhan separuh pertama ialah 6.9 peratus, dan pertumbuhan suku kedua kita ialah 8.9 peratus yang tertinggi di Asia Tenggara.

Sekali lagi angka-angka ini adalah pengesahan dasar ekonomi yang telah kita ambil sejak Mac 2020, kita dipengaruhi oleh isu-isu global terutamanya perang di Ukraine, yang telah mengganggu rantaian bekalan global dan membawa kepada pengetatan dasar monetari di negara maju.

Ini membawa kepada penurunan ringgit dan juga kenaikan kadar faedah kami yang berturut-turut, Kadar Dasar Semalaman (OPR) oleh Bank Negara Malaysia (BNM).

Tekanan inflasi dan kenaikan kadar faedah, akan menjejaskan momentum pemulihan ekonomi.

Kita harus ingat bahawa inflasi dikatakan sebagai cukai tambahan kepada golongan miskin, ini seterusnya menjejaskan kuasa perbelanjaan memandangkan pertumbuhan gaji kita akan terjejas.

Justeru mempunyai potensi untuk memperlahankan penggunaan, manakala kadar faedah yang lebih tinggi akan memberi kesan kepada kos pinjaman dan menghalang pelaburan.

Sementara itu, ringgit yang lebih lemah juga bermakna bil import kita terutamanya makanan menjadi lebih tinggi, dan kenaikan harga akan diserahkan kepada pengguna.

Mereka dalam bidang perkilangan yang mengimport bahan mentah dari luar negara juga turut merasai keperitan, apatah lagi mereka yang mempunyai anak lelaki atau perempuan belajar di luar negara.

Walaupun ia bukan satu situasi yang unik kepada Malaysia, kita harus mengakui bahawa ringgit yang lemah, mempunyai implikasi yang serius kepada ekonomi.

Walaupun keadaan ekonomi semasa dan daya tahan perniagaan kita mungkin dapat menahan kesan inflasi yang tinggi dan kelemahan ringgit ini, tetapi untuk berapa lama?

Tekanan inflasi dan ringgit yang lemah digabungkan boleh menghapuskan keuntungan yang kita peroleh dalam tahun pemulihan.

Mengenai kumpulan B40 menjadi B61, bagaimanakah pendapatan kumpulan ini boleh pulih? Apakah langkah-langkah yang boleh diambil?

Ya, wabak ini telah memberi kesan teruk kepada pendapatan isi rumah rakyat Malaysia.

Menurut laporan syarikat penyelidikan media, Mindshare, pendapatan isi rumah sehingga Jun 2022 telah menunjukkan penurunan sebanyak 26 peratus berbanding 2018, dengan purata pendapatan isi rumah bulanan di Malaysia ialah RM2,965.

Seperti yang kita semua sedia maklum, B40, M40 dan T20 dikelaskan mengikut julat pendapatan isi rumah.

Secara ringkasnya, B40 ialah mereka yang berpendapatan isi rumah di bawah RM5,000, M40 antara RM5,001 hingga RM10,000 dan T20 mempunyai pendapatan isi rumah melebihi RM10,000.

Jika kita melihat julat dan klasifikasi ini hari ini, keadaan telah berubah. Lebih separuh daripada mereka yang dikelaskan dalam kategori M40 telah jatuh ke dalam kategori B40.

Jika kita mengikuti julat pendapatan yang sama seperti sebelum ini menurut laporan, kumpulan pendapatan B40 kini akan menjadi 61 peratus, M40 ialah 14 peratus dan T40 pada 18 peratus, manakala tujuh peratus tidak dapat dikenal pasti.

Ini menunjukkan golongan pertengahan semakin mengecil. Ia konsisten dengan laporan lain daripada institusi dan rumah penyelidikan lain seperti Institut Penyelidikan Khazanah yang mengatakan bahawa 70 peratus rakyat Malaysia berada dalam kumpulan “terdedah” akibat wabak itu.

Dalam Laporan Mindshare, satu yang lebih merisaukan ialah 76 peratus daripada kumpulan B61 ini mempunyai purata pendapatan isi rumah di bawah RM2,965.

Mereka inilah yang mampu membeli makanan untuk keluarga, tetapi terpaksa makan sekali sehari, berkompromi dengan pilihan protein dan lain-lain.

Ini membimbangkan dan mendatangkan kesan buruk bukan sahaja untuk momentum pemulihan tetapi agenda pembangunan negara secara keseluruhan.

Kelas menengah yang mengecut bukanlah prospek yang baik untuk mana-mana ekonomi kerana kita tahu bahawa kelas pertengahan memacu penggunaan dengan kuasa perbelanjaan mereka.

Apakah langkah-langkah yang boleh diambil?

Pertama, kita mesti memastikan jaringan keselamatan sosial kita diperkukuh. Sistem kebajikan seperti e-Kasih memerlukan rombakan menyeluruh. Ia perlu disatukan dan disepadukan untuk menyalurkan bantuan dengan lebih baik apabila perlu.

Kita mesti meningkatkan jaringan keselamatan sosial untuk sektor tidak formal, pekerja ekonomi gig. Mereka yang memerlukan bantuan mesti boleh mendapatkan bantuan segera tanpa terlalu banyak birokrasi.

Kita mesti mewujudkan ekonomi yang memberi tumpuan kepada mewujudkan pekerjaan dengan gaji yang berpatutan.

Fokus pada meningkatkan rantaian nilai melalui teknologi yang akan mewujudkan pekerjaan bergaji lebih tinggi.

Gunakan penyelesaian digital seperti AI, robotik, untuk meningkatkan produktiviti dan ini akan membolehkan pertumbuhan gaji yang mampan.

Secara berasingan, kita mesti memastikan Indeks Garis Kemiskinan yang saya disemak semula oleh saya sebagai Perdana Menteri pada 2020 daripada RM980 kepada RM2,208 terus diselaraskan.

Ini akan membolehkan kita menyasarkan bantuan kita kepada golongan miskin dengan lebih baik dan secara serius mengurangkan kemiskinan termasuk kemiskinan bandar.

Diramalkan Pertumbuhan Ekonomi Global 2023 akan lebih lemah, IMF mengurangkan unjuran pertumbuhan global pada Oktober untuk 2023 kepada 2.7 peratus, bagaimanakah ini akan memberi kesan kepada momentum pemulihan?

Kelembapan dalam ekonomi global, pada masa pertumbuhan pasca-pandemik kita rapuh, akan mempunyai kesan yang teruk. Kita ekonomi perdagangan terbuka, pertumbuhan global yang perlahan akan membawa kepada permintaan yang lebih lemah untuk eksport kita.

Ia akan ada peralihan keselamatan daripada pelabur kembali menjadi lebih selamat, pertaruhan matang seperti pasaran lebih maju.

Ini mungkin melemahkan lagi ringgit kita, manakala ringgit yang lebih lemah mungkin bermakna eksport kita lebih murah, tetapi dalam kelembapan global, permintaan mungkin terjejas.

Ini boleh menyebabkan syarikat mengurangkan, mengurangkan pekerjaan. Bagi sektor seperti pelancongan, perjalanan global juga mungkin terjejas jika kemelesetan berlaku di banyak pasaran, secara teknikal atau tidak.

Jadi ya, 2023 akan menjadi tahun yang sangat mencabar untuk momentum pemulihan kita jika prospek suram berterusan.

Bagaimanakah NRC akan menasihati kerajaan tentang cara untuk mengurangkan kesan pertumbuhan global yang lebih lemah pada tahun depan?

Saya percaya NRC perlu menasihati kerajaan untuk fokus dan memberi keutamaan.

Meningkatkan daya tahan dalam sektor ekonomi kritikal. Fokus pada melindungi pekerjaan dan melakukan yang terbaik untuk menjana pekerjaan. Lindungi enjin ekonomi kita seperti sektor MSME.

Masa depan permata ekonomi kita terutamanya sektor komoditi. Hasilkan resit pelancongan melalui strategi kempen inovatif yang menyasarkan pasaran tertentu yang mungkin kalis kemelesetan.

Ini adalah beberapa idea tetapi kita perlu menyelam lebih dalam, mendiagnosis masalah dan menetapkan penyelesaian dengan betul.

Namun, apa yang paling penting ialah responsif kepada keperluan rakyat. Walaupun ruang fiskal kita sempit, kita mesti mencari cara untuk mengutamakan melindungi rakyat kita dan mengurangkan kesan cabaran.

Kami telah melakukannya sebelum ini semasa pandemik, dengan campuran dasar yang betul, dasar dan kepimpinan yang konsisten, saya percaya Malaysia boleh mengharungi ribut ekonomi. – DagangNews.com